بررسی میزان و علل مرگ و میر.کودکان در مناطق روستایی استان اردبیل با تأکید بر شهرستان پارس‏آباد

زمینه و هدف: مؤلفه مرگ به لحاظ تأثیر بسزایی که بعنوان یکی از وقایع مهم جمعیتی در پویایی جمعیت داشته و دارد، از دیر باز مورد توجه اندیشمندان بوده است. بالاخص مرگ و میر کودکان از شاخص‏های مهم توسعه کشورها محسوب شده و از عوامل تعیین‏کننده امید زندگی است. این بررسی، ارتباط مفهوم محرومیت اجتماعی در ساختاری کلی‏تر با مرگ و میر کودکان و دیگر جنبه‏های علل مرگ، و نیز عوامل بهداشتی و درمانی و پزشکی مرگ کودکان در مناطق روستایی شهرستان پارس آباد را مورد مطالعه قرار داده است. روش کار: میزان و عوامل مؤثر بر مرگ کلیه کودکان زیر 5 سال فوت‏شده در طول 6 سال (1386-1381) در مناطق روستایی شهرستان پارس‏آباد، به کمک پرونده بهداشتی خانوار و با مصاحبه با خانوار، بررسی و تکمیل پرسشنامه؛ مورد مطالعه قرار گرفت. آمار حاصله به صورت توصیفی، مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج: نتایج پژوهش حاکی است که الگوی مرگ در مناطق روستایی استان، با الگوی مرگ در نقاط روستایی کشور یکسان نیست. میزان مرگ و میر کودکان بالاتر از حد متوسط مرگ و میر کودکان در نقاط روستایی کشور بوده و میزان مرگ دختران بیش از پسران بوده است. با افزایش سواد مادران، میزان مرگ کودکان کاهش می‏یابد. مرگ ومیر کودکان در میان زوج‏های خویشاوند، بیش از غیر خویشاوند بوده و با اضافه‏شدن تعداد کودکان به‏دنیا‏آمده، هر چه رتبه کودک بالا رود، احتمال فوت زیادتر می‏شود.60% کودکان فوت‏شده در گروه سنی نوزادان و 23% در گروه یک ماه تا یک سال (83% زیر یک‏سال) و 17% یک تا 5 سال را شامل می‏شود. نتیجه‏گیری: این مطالعه نشان می‏دهد با توجه به شرایط خاص فرهنگی، نیاز به کار فرهنگی عمیق در ارتباط با از بین‏بردن ترجیح جنسی و مطالعه علل ناهنجاری در منطقه می‏باشد.